طبقه بندی چسب ها

:

• طبقه بندی کلی چسب ها (طبقه بندی بر اساس ساختار)
• طبقه بندی چسب ها با روش پخت
• طبقه بندی چسب ها بر اساس مبدا

خواص برخی از چسب ها

طبقه بندی کلی چسب ها

• چسب های ترموست

مولکول های ترموست توسط پیوندهای بین مولکولی کووالانسی قوی به هم متصل می شوند و یک مولکول غول پیکر را تشکیل می دهند. اتصال متقابل برگشت ناپذیر است بنابراین ترموست ها را نمی توان دوباره پردازش کرد (ذوب مجدد). پیوند متقابل در فرآیند پخت که توسط گرما، عوامل شیمیایی، تشعشع یا تبخیر حلال ها آغاز می شود، به دست می آید . عمل آوری منجر به افزایش شدید استحکام ، کشش و پایداری ترموست می شود. بیشتر چسب های ترموست بر پایه اپوکسی ها ، پلی استرها ، پلی آمیدها و فنول ها هستند .

• چسب های ترموپلاستیک

ترموپلاستیک ها پلیمرهایی هستند که نرم می شوند (انعطاف پذیر و پلاستیکی می شوند) و با حرارت دادن ذوب می شوند. هنگامی که یک ترموپلاستیک سرد و سخت می شود، هیچ پیوند متقابل جدیدیترموپلاستیک ها ممکن است بارها با حرارت دادن یا استفاده از یک حلال دوباره پردازش شوند. مولکول های بیشتر ترموپلاستیک ها زنجیره های پلیمری طولانی را با واحدهای مونومر ترکیب می کنند.
پلی آمیدها ، سیانواکریلات ها، پلی آکریلات ها، پلی وینیل استات (PVA) چسب های ترموپلاستیک معمولی هستند.

• چسب های الاستومری

الاستومرها پلیمرهایی هستند که خاصیت ارتجاعی بالایی دارند – ممکن است به صورت برگشت پذیر در درجه بالایی کشیده شوند. الاستومرها متشکل از مولکول های بلند و سبک با پیوند متقابل هستند . الاستومرها با عمل آوری حرارتی یا تبخیر حلال تنظیم می شوند (تقویت می شوند). عمل آوری منجر به افزایش اتصال عرضی مولکول ها می شود.
چسب های الاستومری معمولی بر پایه لاستیک های طبیعی ، سیلیکون ها ، آکریلونیترید بوتادین (نیتریل) ، نئوپرن ، بوتیل ، پلی اورتان ، استایرن بوتادین هستند .

طبقه بندی چسب ها با روش پخت

• چسب های یک قسمتی
  • چسب های پخت با حرارت فعال. چسب های این نوع ( اپوکسی ها ، یورتان ها، پلی آمیدها) از مخلوط آماده ای از دو جزء تشکیل شده اند.
  • چسب های درمان کننده فعال شده با نور/UV (اکریلیک ها، سیانواکریلات ها، یورتان ها ). چسب های فعال شده با نور تحت نور مرئی یا UV با طول موج مناسب پخت می شوند. چسب‌های این نوع معمولاً حاوی آغازگرهای نوری هستند که واکنش پخت را افزایش می‌دهند.
  • چسب های خشک کننده فعال کننده رطوبت (سیلیکون های RTV، سیانواکریلات ها ، یورتان ها). این چسب ها زمانی که با رطوبت موجود در سطح زیرلایه یا در هوا واکنش می دهند، پخته می شوند.
  • بی‌هوازی – چسب‌های مبتنی بر اکریلیک که بین لایه‌های فلزی، سطوحی که اکسیژن ندارند، سخت می‌شوند.
  • چسب های حساس به فشار (PSA) . چسب های این نوع درمان نمی شوند. چسبندگی چسب در نتیجه فشار اعمال شده به بسترها شکل می گیرد. استحکام چسبندگی با فشار وارد شده به لایه ها تعیین می شود. نمونه معمولی چسب حساس به فشار، نوار چسب است.
• چسب های دو قسمتی ( اپوکسی ، اورتان، اکریلیک ، سیلیکون). یک چسب دو قسمتی زمانی خشک می شود که دو (یا بیشتر) جزء آن با هم مخلوط شوند. این اجزا به صورت شیمیایی واکنش نشان می دهند و پیوندهای عرضی مولکول های پلیمر را تشکیل می دهند.

طبقه بندی چسب ها بر اساس مبدا

• چسب های مصنوعی . چسب های مصنوعی معمولی عبارتند از اپوکسی ها، پلی اورتان ها، سیانواکریلات ها، پلی آمیدها، سیلیکون ها، اکریلیک ها، پلی آمیدها، سیانواکریلات ها، پلی آکریلات ها، پلی وینیل استات (PVA)، نیتریل، نئوپرن.
• چسب های طبیعی (چسب)
  • چسب حیوانی. چسب حیوانی از جوشاندن استخوان های حیوانی و بافت های همبند حاوی پروتئین تهیه می شود.
  • کازئین . کازئین از شیر بدون چربی ساخته شده است. جزء اصلی کازئین پروتئین موجود در شیر گاو است.
  • چسب ماهی . چسب ماهی از پوست ماهی حاوی پروتئین (کلاژن) ساخته شده است.
  • چسب های گیاهی (خمیر تاپیوکا، چسب سویا، چسب نشاسته) – چسب های مبتنی بر دکسترین آبی.
  • چسب لاستیک طبیعی (لاتکس) . چسب های لاستیک طبیعی از امولسیون لاتکس پایه آب با منشاء گیاهی تهیه می شوند.